75 jaar IJCE, de gasprijs en de komende winter

Thijs heeft er zo’n beetje een gewoonte van gemaakt om ieder jaar bij de start van het schaatsseizoen zich nadrukkelijk met het komende winterweer bezig te houden. En iedere keer denk ik,  dikwijls gesteund door weerspreuken of natuurverschijnselen, dat het wel eens flink kan gaan winteren. Maar helaas moet ik dit jaar mijn natuurijswens wat temperen. Er zijn namelijk heel weinig eikels en noten. En veel eikels en noten waren altijd de opmaat voor veel natuurijs. Bovendien geeft het weerbeeld de afgelopen tijden geen grote hoop op echte kou. En de weerspreuk: ”Als in november de muggen dansen, krijgt de winter weinig kansen” lijkt dit te bevestigen.

Maar kou zullen we wel lijden de komende tijd. Als het huidige beeld doorzet, dan zal de gasprijs zodanig stijgen dat deze voor de gewone man haast niet meer te betalen is. En dat betekent  dat de thermostaat naar beneden zal moeten worden gedraaid. En dat betekent dus toch gewoon kou lijden. Dus koud gaat het zeker worden. Maar. Om maar eens met een echte schaatsenrijder te spreken: ”Ieder nadeel heeft zijn voordeel” (ik ben zijn naam kwijt).

Als echter echt winterweer nog een tijdje uitblijft dan doet zich weer een ander weerbeeld voor: Regen, misschien wat natte sneeuw, maar vooral wind. Veel wind. En door die vele wind gaan  onze windmolens weer wat harder waaien en dat betekent automatisch dat we wat minder hoeven te stoken. En als die wind dan even aanhoudt dan worden die lagedrukgebieden weer naar het Oosten verdreven, en omdat het dan in het Oosten weer niet zo koud wordt, kan Poetin ons weer wat meer gas leveren.  

Nou moeten die lagedrukgebieden weer niet te lang aanhouden. Gelukkig komt er na regen zonneschijn. En als dan het weerbeeld kantelt kan het zomaar betekenen dat ook de temperatuur het weerbeeld kantelt en dat we echt mooi winterweer krijgen. Zo komt alles dit schaatsseizoen toch nog goed.

Voor de viering van het 75-jarig bestaan maakt het overigens niet zoveel uit. Als verwende schaatsers kunnen we terecht op een fraai geoutilleerde schaatsbaan. Dus de kans dat wind en regen het feestje dreigen te verstoren is er niet meer bij. Op natuurijs waren we vroeger echt anders gewend.  

Thijs is wel nieuwsgierig naar de prestatierit van 75 minuten die op het programma staat. Als je een ronde per minuut rijdt en een beetje ruime bochten neemt, dan is het ongeveer 30 kilometer. En daar draaien we als natuurijsschaatsers onze hand natuurlijk niet voor om, maar ieder rijdt wat hij of zij kan. 

Maar Thijs zal niet meer aan de start staan. Thijs loopt al wat langer mee bij deze club en is al wat ouder. Ik ben natuurlijk wel van de partij om dit spektakel te aanschouwen. En ik zal kritisch kijken naar de techniek en uithoudingsvermogen. Ik zal letten op een mooi gebogen ronde rug, een zijwaartse geruisloze afzet, een lang uitgestelde valbeweging en een fluwelen insteek om weer aan een nieuwe slag te beginnen.  En ik zie ook nog graag handen die rustig op een rug liggen, een rug die amper meebeweegt. En dat dan 75 minuten lang. Volhouden dus. Jouw club heeft het ook zo lang volgehouden. 

Dus tot ziens bij de jubileumviering.

 

En… Wel blijven oefenen. Het kan zomaar gebeuren dat het weer kan. En dan moeten we er klaar voor zijn.

Thijs van het natuurijs